- dowód tożsamości
- удостовере́ние ли́чности
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
dowód — m IV, D. dowódwodu, Ms. dowódwodzie; lm M. dowódwody 1. «okoliczność, rzecz dowodząca czegoś, przemawiająca za czymś, świadcząca o czymś, wskazująca na coś; oznaka czegoś, potwierdzenie, uzasadnienie, świadectwo» Dowód wdzięczności, zaufania,… … Słownik języka polskiego
tożsamość — ż V, DCMs. tożsamośćści, blm «bycie tym samym; identyczność» Tożsamość cech. Sprawdzić tożsamość osób. Udowodnić swoją tożsamość. ∆ Dowód tożsamości «dokument stwierdzający tożsamość danej osoby, np. paszport, dowód osobisty» ∆ Tymczasowe… … Słownik języka polskiego
wylegitymować — dk IV, wylegitymowaćmuję, wylegitymowaćmujesz, wylegitymowaćmuj, wylegitymowaćował, wylegitymowaćowany «sprawdzić czyjąś tożsamość obejrzawszy dokumenty» Patrol wylegitymował przechodnia. wylegitymować się 1. «okazać dowód tożsamości»… … Słownik języka polskiego
nosić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, noszę, nosićsi, noś, noszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chodzić długo lub wielokrotnie, będąc czymś obciążonym, trzymając lub przytrzymując coś rękami, mając coś na plecach … Langenscheidt Polski wyjaśnień
legitymować — ndk IV, legitymowaćmuję, legitymowaćmujesz, legitymowaćmuj, legitymowaćował, legitymowaćowany 1. «sprawdzać urzędowo czyjś dowód osobisty, legitymację lub inny dokument w celu stwierdzenia tożsamości lub odpowiednich uprawnień» Policjant… … Słownik języka polskiego